Henryk Furmańczyk ps. „Henryk” urodził się 23 grudnia 1916 r. W 1937 roku zgłosił się na ochotnika do słynnej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Odbył w niej, ze względu na coraz bardziej widoczne zagrożenie ojczyzny, skrócony kurs obserwatora. Po promocji, w lipcu 1939 roku, otrzymał stopień podchorążego. W chwili wybuchu drugiej wojny światowej, już jako podporucznik lotnictwa, został wraz z personelem szkoły ewakuowany na Wschód. W końcu września 1939 został wzięty do niewoli przez Niemców. Udało mu się zbiec z transportu kolejowego. Powrócił do Częstochowy. Tutaj w 1940 roku włączył się aktywnie w działalność konspiracyjną ZWZ, później AK. Został zastępcą a następnie dowódcą grupy wywiadu i kontrwywiadu Okręgu Częstochowskiego AK.

Pod koniec 1943 r. ze względów bezpieczeństwa został przeniesiony w okolice Piotrkowa Trybunalskiego i na Ziemię Opoczyńską. Tutaj w styczniu 1944 roku odtworzył swoją jednostkę lotniczą, powstał Lotniczy Oddział Partyzancki AK „Henryk”. Oddział miał za zadanie utworzenie na podległym terenie zrzutowisk i lądowisk dla samolotów wykonujących nocne loty z Wielkiej Brytanii.

Podczas przygotowań do akcji „Burza” LOP „Henryk” został włączony w skład 25. Pułku Piechoty AK jako jego 3. kompania. W całym okresie okupacji jego oddział stoczył szereg potyczek, m.in. pod Szadkowicami, Białaczowem, Kowalewem, Widuchem, Białym Ługiem, Bokowem, Hutą, Stefanowem, Przysuchą, Walią i Mniszowem. OP „Henryk” brał również udział walkach związanych z przejściem przez nasz region frontu wielkiej ofensywy styczniowej Armii Czerwonej w 1945 r. Henryk Furmańczyk zmarł 18 września 1992 r. w Częstochowie.