W XVIII w. Został częściowo przebudowany poprzez dostawienie po bokach dwóch alkierzy. Niegdyś w otoczeniu dworu znajdowała się oranżeria, spichlerz i czworaki. W przeszłości dworek stanowił mieszkanie starosty lub zarządcy folwarku starościńskiego. Dwór wraz z innymi zabudowaniami, młynami i karczmami należał do uposażenia starościńskiego. Starostwo opoczyńskie powstało w XIV w. Pierwszym znanym źródłowo starostą opoczyńskim był Sobko z Wyskowic. W XIX w. Starostwo oddano w dzierżawę. W połowie XIX w. Jego wieczystymi dzierżawcami byli Bronisław i Roman Łąccy. Na mocy rozporządzenia prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z 1924 r. o likwidacji państwowych czynszów i dzierżaw stali się jego właścicielami. W okresie II wojny św. majątkiem zarządzał niemiecki administrator Helmut Gabert. Dwór wybudowany jest na rzucie wydłużonego prostokąta z wysuniętymi przed lico elewacji frontowej dwoma alkierzami bocznymi i portykiem czterokolumnowym. Budynek posiada dach czterospadowy, łamany. Dwór znajduje się w otoczeniu zabytkowego parku w którym zwraca uwagę aleja kasztanowa. W 1945 r. majątek „starostwo" przejęło państwo. Ziemię otrzymało 18 rolników. Dworek zyskał nowego właściciela którym stało się przedszkole. Obecnie dwór jest własnością prywatną.

Dwór zwany „Starostwem"