Honorowi obywatele Opoczna
Jan Paweł II
Opublikowano dn. 01.04.2010
Autor: Administrator W dniu 30 grudnia 1999 roku w Rada Miejska w Opocznie jednomyślnie nadała Honorowe Obywatelstwo Gminy-Miasta Opoczno Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II.
Największemu Polakowi, Naszemu Przewodnikowi w „Trzecie Tysiąclecie”. W uznaniu nieocenionych zasług dla Państwa i Narodu Polskiego, w podziękowaniu za wielki wkład w odzyskanie przez Rzeczpospolitą suwerenności.
„... idę z wami, idę waszym śladem i dodaję wam odwagi modlitwą i was wszystkich błogosławię z całego serca” – Jan Paweł II
Ojciec święty Jan Paweł II (Karol Wojtyła) urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach w rodzinie Karola i Emilii z domu Kaczorowskiej. Rodzina mieszkała w Wadowicach przy ul. Kościelnej 7, niedaleko wadowickiej świątyni. Jego ojciec, były wojskowy, był urzędnikiem Rejonowej Komendy Uzupełnień, matka zajmowała się dziećmi (Karolem i Edmundem). Matka Karola umarła 13 kwietnia 1929 r. na serce. Cztery lata później umarł starszy brat Karola Edmund, który jako doktor medycyny, zaraził się w szpitalu szkarlatyną.
Po skończeniu czteroklasowej szkoły Karol Wojtyła kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum im. Marcina Wadowity. Lubił sport, teatr, służył do Mszy św. i był prezesem kółka ministrantów. W 1938 r. Karol Wojtyła ukończył gimnazjum, po czym bez egzaminów wstępnych, do czego upoważniało go celujące świadectwo maturalne, rozpoczął studia polonistyczne na wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie przeniósł się wraz z ojcem. Tam też kontynuował swoją rozpoczętą jeszcze w szkole przygodę z teatrem i literaturą.
Rozpoczęte studia przerwała II wojna światowa i okupacja niemiecka. Zimą 1940 r. rozpoczął pracę w kamieniołomie na Zakrzówku a potem w krakowskich zakładach chemicznych „Solvay" w Borku Falęckim.
18 lutego 1941 roku, umarł na atak serca 62 letni ojciec Karola. Młody Karol stracił ostatnią najbliższą sobie osobę.
W 1942 r. wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego. Jednocześnie studiował na tajnym Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mieszkał nadal w Krakowie przy ul. Tynieckiej, pracował a ponadto udzielał się w Teatrze Rapsodycznym. W sierpniu 1944 r. zamieszkał w rezydencji arcybiskupów krakowskich i przywdział sutannę.
Karol Wojtyła już jako młodszy asystent od listopada 1945 roku prowadził zajęcia na Wydziale Teologicznym. l listopada 1946 r. kardynał Sapieha w swojej prywatnej kaplicy udzielił mu święceń kapłańskich. 15 listopada tegoż roku ks. Wojtyła wyjechał na studia do Rzymu. W 1948 roku obronił na Papieskim Uniwersytecie Angelicum pracę doktorską na temat „Kwestia wiary u świętego Jana od Krzyża”.
Po powrocie z Włoch latem 1948 r. został wikariuszem w parafii Niegowić koło Bochni. W listopadzie 1948 r. uzyskał magisterium na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a 16 grudnia obronił pracę doktorską o zagadnieniach wiary u św. Jana od Krzyża i uzyskał doktorat.
Arcybiskup Sapieha w 1949 roku przeniósł ks. Wojtyłę do pracy w kościele św. Floriana w Krakowie w celu zorganizowania duszpasterstwa akademickiego. Ks. Karol Wojtyła założył chór gregoriański. Swoich chórzystów zaraził miłością do gór i pasją wędrowania po górach. Organizowali też spływy kajakowe na Mazurach.
Od 1949 r. Karol Wojtyła publikował w „Tygodniku Powszechnym” pod pseudonimami Andrzej Jawień i Stanisław Andrzej Gruda. W latach 1951-1953 udzielono ks. Karolowi Wojtyle dwuletniego urlopu naukowego na przygotowanie pracy habilitacyjnej. Jesienią 1953 r. habilitował się. Tytuł jego rozprawy habilitacyjnej brzmiał „Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maxa Schelera”.
W roku 1956 rozpoczął wykłady na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, najpierw zlecone, a po dwóch latach stałe i został wówczas kierownikiem Katedry Etyki. Kierował tą katedrą aż do wyboru na Papieża.
4 lipca 1958 roku papież Pius XII mianował ks. Karola Wojtyłę biskupem pomocniczym Metropolity Krakowskiego i tytularnym biskupem Ombi. 28 września 1958 r. został konsekrowany na biskupa. Biskup Karol Wojtyła przyjął słowa „Totus Tuus” czyli „Cały Twój” (Maryjo) za dewizę swojego posługiwania.
W 1964 r. został przez Papieża Jana Pawła VI nominowany Arcybiskupem Metropolitą Krakowskim. 8 czerwca 1967 r. został podniesiony do godności kardynalskiej. Napisane prace teologiczne „Miłość i odpowiedzialność” (1960) oraz „Osoba i czyn” (1969) przyniosły mu sławę wśród teologów. W latach 1962-65 uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II.
Jako Pasterz archidiecezji krakowskiej Karol Wojtyła starał się o wprowadzanie reformy soborowej i rozwój nowoczesnych form duszpasterskich. Popierał odnowę liturgiczną, ruch oazowy, duszpasterstwo akademickie, duszpasterstwo rodzin, duszpasterstwa środowiskowe (lekarzy, prawników, wychowawców, młodzieży). To wszystko, a zwłaszcza ruch oazowy, spotykało się z wrogą reakcją władz państwowych, z którymi musiał toczyć boje w obronie wolności Kościoła.
Jako biskup Karol Wojtyła czynnie uczestniczył w pracach Konferencji Episkopatu Polski i piastował tam różne stanowiska. Odbył też liczne podróże do ośrodków polonijnych w różnych krajach, a także reprezentował Kościół polski na arenie międzynarodowej. W 1977 r. głosił rekolekcje wielkopostne w Watykanie. Uczestniczył również w pracach synodów biskupów.
W dniu 16 października 1978 roku kardynał Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał sobie imię Jan Paweł II. Był pierwszym Polakiem na Stolicy Piotrowej i pierwszym po 455 latach papieżem nie-Włochem. Kierował Kościołem 26 lat, pięć miesięcy i 17 dni. Był to trzeci co do długości w historii Kościoła pontyfikat.
4 marca 1979 r. ukazała się pierwsza encyklika Jana Pawła II „Redemptor hominis”. W dniach 2-10 czerwca 1979 r. miała miejsce pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski w czasie której zwrócił się do rodaków słowami wypowiedzianymi na placu Zwycięstwa w Warszawie: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi" które obudziły ducha narodu polskiego i wiarę we własne siły w walce z komunizmem. 2 października 1979 r. Papież po raz pierwszy w historii przemówił na sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
13 maja 1981 r. Turek Ali Agca dokonał zamachu na Janie Pawle II strzelając do niego na Placu św. Piotra w Watykanie. Ranny papież dostał się do kliniki Cenneli. Rany jakie zadał mu zamachowiec spowodowały późniejsze problemy Papieża ze zdrowiem. Pomimo to Papież aż do końca swojego życia czyli 2 kwietnia 2005 r. wiódł bardzo aktywny tryb życia. Odbył około 200 podróży zagranicznych, stąd nazwano go Papieżem –Pielgrzymem. Dla Polaków, szczególne znaczenie miały pielgrzymki Jana Pawła II do naszej Ojczyzny (1979, 1983, 1987, 1991, 1995, 1997, 1999 i 2002 r.).
Jan Paweł II w czasie swego pontyfikatu wydał 14 encyklik, 15 adhortacji apostolskich, 11 konstytucji apostolskich, 45 listów apostolskich, przeprowadził reformę prawa kanonicznego i promulgował w 1983 r. nowy kodeks prawa kanonicznego, a w 1990 r. - kodeks kanonów kościołów wschodnich. Doprowadził też do zakończenia prac nad katechizmem kościoła katolickiego i ogłosił go konstytucją „Fidei depositum" w 1992 r. Wydał też nowe prawodawstwo dotyczące procesów kanonizacyjnych i ogłosił wielu nowych świętych i błogosławionych. Bullą Totus Poloniae Populus z 25 marca 1992 r. dokonał nowego podziału terytorialnego Kościoła w Polsce.
Olbrzymi był jego wkład w wielkie przemiany w świecie w 1989 r. i w upadek tak zwanego realnego socjalizmu. Wielką wagę przywiązywał też do spraw ekumenizmu. Nawiązał dialog z Żydami. W dniach 20 - 26 marca 2000 r. odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej do źródeł chrześcijaństwa.
Podejmował się też mediacji w sporach międzynarodowych. W Watykanie podejmował głowy wielu państw. Kontakty dyplomatyczne wykorzystywał też do odbudowy struktur kościelnych w wielu państwach.
Szczególną troską otaczał rodzinę i małżeństwo. Wyrazem tego było powołanie Papieskiej Rady do Spraw Rodziny, Papieskiego Instytutu Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Uniwersytecie Laterańskim oraz ogłoszenie Karty Praw Rodziny.
Umarł w sobotę 2 kwietnia 2005 roku o godz. 21.37. Uroczystości pogrzebowe w dniu 8 kwietnia, którym przewodniczył kardynał Józef Ratzinger, obecny Ojciec Święty Benedykt XVI zgromadziły ok. 1,1 miliona wiernych. W pogrzebie uczestniczyło 169 delegacji państw, w tym 10 monarchów, 59 głów państw, 17 szefów rządów. Pochowany został w Grotach Watykańskich pod Bazyliką św. Piotra.
Uchwała o nadaniu Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II tytułu honorowego obywatela Miasta-Gminy Opoczno została przekazana w dniu 4 listopada 2000 r. na uroczystej Sesji Rady Miejskiej ks. Arcybiskupowi Józefowi Kowalczykowi Nuncjuszowi Apostolskiemu. 17 maja 2000 r. akt nadania tytułu Honorowy Obywatel Miasta-Gminy Opoczno został wręczony Janowi Pawłowi II przez Burmistrza Opoczna Jana Wieruszewskiego i Przewodniczącego Rady Miejskiej Bartłomieja Firkowskiego podczas audiencji na placu św. Piotra w Watykanie. Papież udzielił wówczas błogosławieństwa dla społeczności Ziemi Opoczyńskiej
Liczba wyświetleń: 138241
Powrót
E-Urząd
WIDZĘ / CZUJĘ / REAGUJĘ
BIBLIOTEKA
MIEJSKI DOM KULTURY
MUZEUM
KRYTA PŁYWALNIA
Festiwal Płytki Ceramicznej
Gmina Opoczno
Odwiedź nas na youtube
Opoczno Stolicą Oberka
Opoczno Stolicą Oberka
Współpraca z instytucjami pozarządowymi
© 2019 URZĄD MIEJSKI W OPOCZNIE
SIEDZIBA URZĘDU MIEJSKIEGO W OPOCZNIE: STAROMIEJSKA 6, 26-300 OPOCZNO
