Weronika Gruszecka mieszka w Wygnanowie, w drewnianym domu. Przekraczając próg, od razu wkraczamy jakby w minione lata. Mnóstwo własnoręcznych, wielobarwnych wyrobów artystycznych, które pani Weronika uwielbia i z ogromną radością wykonuje. Są tu kolorowe pająki, rózgi, bukiety kwiatowe, wycinanki. Izba jest urządzona niemal jak wystawa muzealna. Mamy tu łóżko z haftowanymi poduchami, święte obrazy, przystrojone kolorowymi girlandami, koronki, figura Matki Boskiej, skrzynie wianne, pełne tradycyjnych materiałów, chustek „salinówek". Uwagę zwracają także stare przedmioty codziennego użytku, jak stół, kredens, a nawet radio. Pani Weronika chętnie prezentuje turystom i młodzieży szkolnej swoje wyroby, organizuje pokazy pracy rękodzielniczej, uczestniczy w lekcjach o tematyce regionalnej.

Weronika Gruszecka urodziła się 2 lutego 1934 roku. Jej matka Marianna z Płócienników była wdową z dwojgiem dzieci. Ponownie wyszła za mąż za Stanisława Jakóbczyka i dochowali się trójki dzieci. Cała piątka wychowywała się, pomagając w gospodarstwie. 

Stanisław Jakóbczyk brał udział w kampanii wrześniowej, po czym zabrany do niewoli, przebywał do końca wojny. Pani Weronika w wieku 19 lat wyszła za mąż za Wacława Gruszeckiego ze wsi Radzice Małe, z którym dochowała się trójki dzieci. Obecnie Weronika Gruszecka ma 10 wnuków i 4 prawnuków. Jest laureatką wielu konkursów, posiada dyplomy i wyróżnienia. Od 2006 roku należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych, oddziału piotrkowskiego. Na wniosek Muzeum Regionalnego w Opocznie otrzymała od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prestiżowe odznaczenie „Zasłużony dla kultury polskiej". 

Oprócz robienia haftów, koronek i wytworów papierowych, Gruszecka spisuje zapamiętane dawne przyśpiewki ludowe i pieśni, pisze krótkie wiersze. Należy do miejscowego zespołu śpiewaczego „Wygniananka", z którym występuje na świętach ludowych, gminnych i kościelnych. Jej prace znajdują się w muzeach w Lublinie, Łodzi, Piotrkowie Tryb., Tomaszowie Maz., Opocznie.

Pasja pani Weroniki