W tym ważnym wydarzeniu obecni byli: przedstawiciele Gminy Opoczno - zastępca  burmistrza Opoczna Bartosz Milewski, dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska - Dominika Chybowska wraz z pracownikami Wydziału, dyrektor Wydziału Promocji i Kultury - Lidia Lasota, radny Rady Miejskiej w Opocznie  - Jakub Biernacki, Nadleśnictwo Opoczno na czele z nadleśniczym Dawidem Kosylakiem oraz pracownikami i emerytowanym leśniczym Leszkiem Aniołem, dyrektor Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Sygietyńskiego w Bukowcu Opoczyńskich - Anna Stefańska wraz z uczniami i opiekunem, sołtys Bukowca Opoczyńskiego - Wioletta Mokrowiecka wraz z radą sołecką oraz zaproszeni goście.

Dąb to jedno z najokazalszych i najdłużej żyjących drzew w Polsce - może osiągnąć wiek nawet 1000 lat. Występuje czesto w nizinnych lasach liściastych, zwłaszcza na glebach żyznych, głębokich i wilgotnych. Owocuje nieregularnie - tzw. lata nasienne, czyli obfite w żołędzie, występują co 4-8 lat. Żołędzie dojrzewają jesienią i stanowią cenne źródło pokarmu dla wielu zwierząt leśnych. 

Wiek dębu bezszypułkowego "Jeremi Leszy" to 180 lat, obwód pnia na wysokości 130 cm - 362 cm.

Inicjatorem objęcia ochroną tego drzewa był mieszkaniec gminy Opoczno - Michał Nowacki, który w 2024 roku zwrócił uwagę na jego wyjątkowe walory i nadał mu imię "Jeremi Leszy". Leśnicy przez dziesięciolecia pielęgnowali i chronili go oraz jego naturalne otoczenie. Uchwałą nr XIII/120/2025 Rady Miejskiej w Opocznie z dnia 28 stycznia 2025 r. dąb został ustanowiony pomikiem przyrody, a opiekują się nim uczniowie Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Sygietyńskiego w Bukowcu Opoczyńskim.

Propozycja imienia dla pomnika – Jeremi Leszy również jest niezwykle ciekawa.  Jeremi Leszy to stwór leśny znany z polskich bajań, który według legendy zakochał się z wzajemnością w córce leśnika z tego samego lasu. Dziewczyna ta natomiast odziedziczyła po babce zdolność szeptania – była więc, tak jak jej babka, szeptuchą. Ludzie bowiem potraktowali dziewczynę jak potwora lub mutanta lub demona, jak obłąkaną i niebezpieczną, a szumiący złowrogo liśćmi, i łapiący za nogi jej prześladowców Leszy stał się celem poszukiwań i łowów. Taki scenariusz zdarzeń nie mógł się więc skończyć jednoznacznie dobrze. Jak widać Leszy stoi sam i czeka usychając (prawdopodobnie z tęsknoty). Trzeba mu pomóc w tym czekaniu, bo być może szepcząca dziewczyna wróci.

Drzewa oraz ich ochrona ulegała zmianom na przestrzeni stuleci, co przejawiało się w zakresie metod ich leczenia oraz pielęgnacji. Bardzo ważnym aspektem jest dbanie o środowisko pod kątem ich wartości przyrodniczych, jak i społecznych, leczniczych, kulturowych oraz ekonomicznych. Obecność drzew pozytywnie wpływa na samopoczucie, daje ukojenie oraz uspokaja i relaksuje, w sensie potrzeb psychicznych oraz duchowych.

Uznawanie drzewa lub innego obiektu za pomnik przyrody jest bardzo ważną decyzją, co rzutować będzie na przyszłości ich egzystencji. Jest wiele kryteriów oraz parametrów, które należy wziąć pod uwagę w wyborze drzewa na pomnik przyrody. Musi się ono wykazywać szczególnymi walorami i cechami zewnętrznymi. Wyboru okazów należy dokonywać bardzo rozważnie, z przemyśleniem wszystkich aspektów, gdyż w przyszłości o pomnik przyrody należy zadbać w odpowiedni sposób zgodnie z zaleceniami wskazanymi w uchwale o ustaleniu pomnika przyrody. Zalecenia pielęgnacyjne, konserwacja oraz aranżacja ich otoczenia zagwarantuje odpowiedni rozwój i przetrwanie okazu dla przyszłych pokoleń, aby mogły cieszyć się korzystaniem z jego dobra, jakim jest on sam.

Dzięki naszej wrażliwości na piękno oraz wartości przyrodnicze możliwe jest wychwytywanie okazów o szczególnych walorach, które zasługują na miano pomnika przyrody, przez co obecne pokolenia przekazują dobro dla przyszłych pokoleń, jako cenny dar nie do odtworzenia. 

Zadbajmy wspólnie o środowisko, w którym żyjemy!