Wilgotność drewna opałowego ma duże znaczenie dla wydajności ogrzewania, zdrowia i portfela. To, czy drewno jest już suche, można sprawdzić nawet bez specjalnego urządzenia.

• Kawałek świeżego drewna jest ok. 2 razy cięższy od sezonowanego drewna.
• Kora odpada łatwiej z suchego drewna, niż ze świeżego.
• Drewno suszone danego gatunku jest ciemniejsze niż świeże drewno.
• Suche drewno jest na ogół wyraźnie spękane.
• Mokre drewno włożone do paleniska syczy i gwiżdże podczas spalania.

Warto wiedzieć, że zaraz po ścięciu drewno zawiera średnio ok. 50 proc. wody. Wilgoć zmniejsza jego wartość opałową. Leśnicy wyjaśniają, że część energii ze spalania marnowana jest na odparowywanie wody. Dodatkowo wilgoć zmniejsza temperaturę spalania, przez co wiele związków nie osiąga temperatury zapłonu i wylatuje wraz z dymem.

Długość okresu sezonowania jest zależna od kilku aspektów. Jest to m.in.: gatunek drewna, pora jego pozyskania z lasu, rozdrobnienia czy warunków, w jakich ten proces zachodzi. Drewno od momentu ścięcia można spalać nie szybciej niż po 6 miesiącach sezonowania, czyli jego suszenia. Jednak warto poczekać od 1,5 roku do 2 lat. Leśnicy wskazują nawet, że sezonowanie drewna powinno trwać minimum 2 lata.